Merdiveni basamak basamak bizimle çıkmaya hazır mısınız?

güzel kızlarımın doğumundan itibaren yaşadıkları ve yaşayacaklarını not edeceğimiz bi günlük bu adeta....

4 Mart 2010 Perşembe


Takip ettiğim bloglardan ensar berayı ziyaretim esnasında beni bu yazıyı yazmaya sürükleyen bi yazı okudum.Bi annenin ikinci kere mutluluğu ve bu seviçle beraber ilk evladının önemli ihtiyacına bu sebeple nokta koymak.Aynı duyguları sanırım canfeza(köpürcük)da yaşıycak yakında :) bu haberi dün aldım ve canım arkadaşımı burdan tekrar kutluyor ve ona yavrularıyla mutlu bi yaşam temenni ediyorum.Birinin tutkusuna ve bağımlılığına son vermek onun sonu gibi görünsede insanoğlunun bunun da üstesinden gelebileceğini düşünüyorum.Ama bu düşüncem kocamanlar için ya yavrular,onlar için kolay olabilirmi anne ile arasındaki en sağlam bağın birini yitirmek.Ya anne için kolay mı yavrusunun mutsuzluğunu bilip çare olamamak...


Bide bizler varız ikiz aneleri,bir evlada ilginin tamamı giderken iki yavru için ikiye bölmek zamanı,en güçlü bağı,ilgi ve sevgiyi...Biriyle ilgilenirken diğerinin kalbine burukluk mu konduruyorum farkında olmadan,ama biriyle ilgilenirken diğerinin beklemesi gerektiğini düşünürken ben,onların sessiz çığlıkları, içli gözlerle bakıp ya ben! dediği zamanları, gözlerimim içine içine bakıp anne ya ben!haykırışlarına cevap verememek kavuruyor yüreğimi,ya biriyleyken diğerininin kendini farkettirme çabaları,atılması sesli gülücüklerle,sesler çıkarması, anne hadi artık farket ben burdayım ,benide al lüften diye göz süzmesi bana ve onu görmediğimi sanıp ağlamaya başlaması. bunlar çok zor bi anne için ÇARESİZ DEĞİLSİNİZ ÇARE SİZSİNİZ denir ya hep bizde çare olmaya çalışıyoruz babamızla kendimizce.PIRPIR KELEBEKLERİM benim inanın eşit davranmak için elimden gelen bütün çabayı sarfediyorum sizin için o minicik yüreğinize bi burukluk kondurmamak adına.Çünkü sizin saçınızın bi teli kopsa benim yüreğim sızlar.Çünkü anne için yavrusu onun yüreğidir ve hiçkimse yüreğinin sızlamasını istemez.Ve anne yüreksiz yaşayamaz...
İkinizi alıyorum bende kucağıma,aynı anda yemek yediriyorum size,ikinizle beraber oynuyoruz ve paylaşmayı öğreniyorsunuz sizde bu arada... :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

benim fikrim bu ya sizinki????