Merdiveni basamak basamak bizimle çıkmaya hazır mısınız?

güzel kızlarımın doğumundan itibaren yaşadıkları ve yaşayacaklarını not edeceğimiz bi günlük bu adeta....

21 Şubat 2010 Pazar

İLK DİŞLER 2





Diş çıkarmak gerçekten çok zor.Bebek içinde anne içinde bu böyle.Kızlarım hep mutsuzdu tüm gün,ve onların mutsuzluğunu giderememek benide çok üzüyordu tabii.Kucağına almak isteyen misafirleride ağlayarak reddeettiğimizden hayliyle misafirlere de yansıdı bu durum.Günün kahramanlarıydı Erva ve Bera ama görünüş itibariyle öyle durmuyorlardı.Alanyanın harika havasını değerlendirerek misafirlerimizi bahçemizde ağarladık.Tam yaz havası gibiydi ortalık.Alanyanın hiç bitmeyen yeşilliğinin içinde oturmak bizede misafirlerimizede çok iyi geldi.Rabbimizin bu kadar güzelliği bizlere sunmasından dolayı çokca şükrettim o gün.Ve gelen misfirlerimizle hoşgeldiniz diyaloğunu bitirdikten sonra on,onbeş dakikalık değerlendirdik elhamdülillah kalabalığımızı sohbet ederek.Misafirlerimizin mutluluğu tüm haftanın yorgunluğunu aldıııı götürdü benden.Emeği olan sadece ben değildim tabii.Canım komşularım Hatice ablam,Ramila ve Aygül... iyiki varsınız herşey için birkere daha teşekkürler.....

İLK DİŞLER





Bu ara hayat bayağı yoğun geçti bizim için.Bu yoğunlukta fırsat bulup buraya da birşeyler yazamadığımdan epeyce konu birikti aklımda tabi.......
Geçen hafta boyunca odaklandığım ve aklımı sürekli meşgul eden cumartesi günü için planlarım oldu.Güzel kızlarım ilk dişlerini çıkarttı ve bizde, bu güzelliği paylaşmak istedik çevremizdeki sevdiklerimizle...
Ana-babadan uzak,aileye ve sılaya özlem hernekadar burnunun direğini sızlatsada insanın elden gelen bişey yok maalesef.
Ama insan yine de bulmalı bence sevdiklerini,uzaktada olsa yanında vardır mutlaka birileri.Yavruları,eşi,arkadaşları,komşuları vs.
İşte böyle sayınca bayağı oluyo yanında hüznü ve sevinci paylaşacağı birileri.İnsan kendi hazırlamalı mutluluk zeminini,karamsarlık yapıp güzel anların tadını çıkarmalı,kimse yok deyip kabuğuna çekilmenin,yavrusunun güzel anlarının ışığını söndürmenin anlamı yok sanırım.
Bir hafta boyunca uğraştık kızlarımız için.Şimdi akıllarda benim tembel olduğum fikri uyanmadan hemen düzeltelim,kızlarım diş çıkardığından çok huysuzlandılar,canları acıdığından mı?yoksa sürekli bana alıştıklarından mı bilinmez,sürekli beni istiyorlar yanlarında.Malum bebekte olsa herşeyi bildiklerinden kızlarımın, kapıya yönelmek cesaret işi benim için :) İşte bu yüzden cumartesi günü hazırlığını tamamlamak ikiz anneside olma hasebiyle bütün haftamı aldı benim.
Bera ve Erva'nın arkadaşları Sevdenin diş kurabiyesindende esinlenerek küçük ikramlar hazırladık misafirlerimize.....